Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Jaworzu został założony w 1956 roku w miejscu zlikwidowanego wcześniej Domu Dziecka dla dzieci polskich repatriantów z Niemiec i sierot wojennych. Decyzją Ministra Oświaty w dniu 4 sierpnia 1956 został powołany do funkcjonowania Państwowy Młodzieżowy Zakład Wychowawczy, a posadę dyrektora objął Marian Zaporowski. W ośrodku od samego początku funkcjonował Internat, którego kierownikiem był Wiktor Chimiczewski oraz Zakładowa Szkoła Specjalna, kierowana przez Floriana Mikołaja.
Placówka znajduje się na terenie Klasycystycznego Zespołu Pałacowo Parkowego z 1793 r. Wokół budynków znajduje się park (5 ha), który jest częściowo geometryczny, a częściowo krajobrazowy. W Parku tym jest wiele starych drzew a niektóre z nich to pomniki przyrody. Budowa pałacu zaczęła się w 1793 r. i była prowadzona przez ówczesnego właściciela Jaworza, Jerzego Ludwika Laszowskiego, herbu Nałęcz, który niestety nie doczekał się finalizacji budowy rezydencji. Budowę dokończył dopiero jego zięć Arnold Saint Genois d`Anneaucourt. Zespół pałacowy został wkomponowany w istniejący park. Na zabudowania pałacowe składają się: budynek bramny z bramą wjazdową, z dwoma postumentami na których dwa putty trzymają herby właścicieli Nałęcz-Laszowskich i Saint Genois d`Anneaucourt. Główny budynek pałacu wybudowany został w latach 1793- 1795. W pałacu możemy zauważyć trzy rodzaje sklepień, kolebkowe, segmentowe, żaglaste. Wnęki sklepione są hemisferycznie. Elewacja budynki jest podzielona ramowo. Na elewacji zachodniej możemy podziwiać ryzalit oraz jońskie pilastry. Na elewacji wschodniej znajdują się jońskie półkolumny. Do zabudowań pałacowych zaliczamy także dwie piętrowe oficyny. Pomiędzy oficynami umieszczono gazon z kwiatami. Park przypałacowy sięga aż za zabudowania Kościoła Opatrzności Bożej i cmentarz. Za nimi znajdują się sztuczne stawy i kaskada. Teren od strony południowej zamyka kanelowana kolumna z 1818 r. Zespół pałacowy był w posiadaniu rodziny Saint Genois aż do 1906 roku, kiedy to właścicielem jego został Jan Larisch-Moennich. W 1933 pałac został podarowany w prezencie ślubnym córce hrabiego Jana Larischa, Helene Lukretii i hrabiemu Tarnowskiemu. Po wojnie w pałacu znajdował się Dom Wypoczynkowy ZNP. Jednak od roku 1946 został on przeznaczony na Państwowy Dom Dziecka, dla dzieci osieroconych w okresie wojny.
Początki działalności ośrodka były niezwykle trudne. Wpływ na jego funkcjonowanie miał nie tylko charakter prowadzonych w nim oddziaływań, jak i przebywający w nim wychowankowie, ale również negatywny stosunek Gromady Jaworze do Zakładu, o czym wspomina w prowadzonej kronice Zakładu Marian Zaporowski. Stosunek społeczności lokalnej do placówki z czasem zmienił się w miarę finalizowania wielu działań społecznych, których inicjatorem był ówczesny dyrektor. Na samym początku funkcjonowania Zakładu pracę wychowawczą pełniło w nim 16 wychowawców oraz
6 nauczycieli w szkole.
Lokalizacja Ośrodka (nie tylko to najbliższe otoczenie, czyli piękny, stary park obsadzony majestatycznymi bukami i dębami, ale również sąsiedztwo gór i turystycznych miejscowości z licznymi atrakcjami) sprawia, że stosunkowo łatwo i szybko dotrzeć można do lasu, na górski szlak, ścieżkę rowerową, z czego chętnie korzystają wychowankowie Ośrodka, którzy uczestniczą w wycieczkach, organizowanych przez wychowawców. Wolny czas podopieczni poświęcają również na przygotowania do licznych konkursów, w których biorą udział. Swoje zainteresowania i talenty realizują poprzez uczestnictwo w konkursach i zawodach.
Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Jaworzu dziś to nowoczesna placówka mieszcząca się
w odrestaurowanych zabytkowych budynkach z zapleczem sportowym oraz szkołami, w których wychowankowie kończą szkołę podstawową i zdobywają zawód w szkole branżowej na kierunku ogrodnika.
